Over Hongaarse-Poolse vriendschap in
“Polak, Węgier – dwa bratanki i do bitki i do szklanki!”
(Pool en Hongaar zijn goede vrienden, samen vechten, samen drinken!)
We hebben meerdere keren over de legendarische vriendschap tussen Hongaren en Polen gehoord, maar dit was de eerste keer dat we het ook in het praktijk konden meemaken. En daarvoor moesten we naar
Op een mooie avond zaten we in het park op de bank een biertje te drinken en te praten. In deze idyllische situatie kwamen er plotseling twee mannen bij ons en stonden ons een beetje te bekijken. Willen ze met ons kennis maken?
Een van hen vroeg plotseling iets in het Pools. Natuurlijk hebben we geen enkel woord verstaan en vroegen terug in het Engels: I beg your pardon? Hij wilde onze identiteitskaart– maar waarom? (vroegen wij verbaasd.)
“Het bleek” dat het verboden was in het park te drinken en dat wij serieuze problemen hadden…natuurlijk heb ik in het Engels gezegd dat wij niet van hier zijn en alleen maar hier studeren voor 10 dagen. Maar hij heeft mij in de ogen gekeken en gezegd: “je spreekt Pools, toch! Je bent Pools.” Ik had dus weinig
In de andere identiteitskaart van ons stond “
Het bleek dat hij vroeger in Boedapest had gestudeerd. Een keer had hij hulp nodig en een Hongaarse vrouw had hem geholpen. Dus, zei hij: “daarom hebben wij ook niets gezien. Wegens de Poolse-Hongaarse vriendschap.”
Maar iets klopt niet. In het gedichtje over onze vriendschap gaat het over Polen en Hongaren die altijd samen drinken. Toen in het park miste ik deze mooie oude traditie…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten